Anton Mauve

Bomschuiten op het strand   1882

Deze week bezocht ik een expositie van het werk van Anton Mauve in het Teylers Museum in Haarlem. Mauve was een van de bekendste schilders van de Haagse School  en wordt ook wel de schilder van het zilveren licht genoemd. Hij kwam uit een goede familie (zoon van een dominee) maar mocht van zijn ouders kunstschilder worden. In zijn beginjaren verbleef hij vaak in Eerbeek  met zijn schildersvrienden Willem Maris en Gerard  Bilders. Ze schilderden en plein air (boeren) landschappen. Stemmige schilderijen met koeien en op het land werkende mensen. De carriere van Mauve begon echt toen hij in Den Haag ging wonen. Hij heeft er zijn beste werken geschilderd op het strand van scheveningen (zie boven).

In Den Haag nam hij ook de jonge Vincent van Gogh onder zijn hoede, die toen juist besloten had dat hij schilder wilde worden (Mauve was getrouwd met zijn nicht). Mauve stak veel tijd in de jonge Vincent die bij hem op zijn atelier les kreeg. In het Teylers Museum is een aparte expositie gewijd aan de relatie tussen Mauve en van Gogh, die een goede indruk geeft van de invloed van Mauve op van Gogh. Toen van Gogh ging samenwonen met een prostituee werd de relatie verbroken. Vincent van Gogh had een groot respect voor Mauve zowel als schilder maar ook als mens. Later in Frankrijk toen hij hoorde van het overlijden van Mauve was hij diep geroerd en droeg een schilderij aan hem op. Mauve verhuisde later met zijn gezin naar het boerendorpje Laren. Hij was toen een beroemd schilder wiens schilderijen veel gevraagd waren in binnen- en buitenland. Hij woonde aan de rand van Laren met uitzicht op de heide. Hij trok de natuur in en schilderde veel schaapskuddes met herder (zie rechts). Dat werd in de Verenigde Staten waar hij zeer populair was zijn handelsmerk. Hij stond onder grote druk van de tussenpersonen die werk van hem verkochten om schilderijen te produceren. Dat leverde spanningen op. Hij was een gevoelig man en niet gauw tevreden over zijn werk. Hij overleed op 49 jarige leeftijd.  Volgens mij moet je van de natuur houden en die ook doorleefd hebben om van zijn landschappen te houden. Die landschappen beelden  een stemming uit vooral door de manier waarop hij zijn luchten schildert, het licht en donker laat vallen op het landschap en door een enkele figuur die de stemming bevestigt.


copyright © a.feringa